نشانِ تو را
از هر کس میگیرم
به اوج
به محفلِ اَبرهای طویل
اشاره میکند
مگر از آسمان میآیی؟
بگو کیستی
که از خشخش برگهای خزان
بغضِ تو به یاد میآید و غمگینم میسازد
چون آسمان دلداده بر زمین
که همره فوج پرندگان پرواز نمیتواند
ای خوشهی نورسته شراب
پروا مکن از دستهای عاشقم
که آشناست شبیه عطر سنجد،شمیم سیب
شبیه نام تو وقتی،از منحنی لبانم چکید
برش شعری از کتاب:
رنگ صدای تو آبی بود